Dogoterapia                            

Dogoterapia jest jedną z najbardziej naturalnych metod rehabilitacji, w której odpowiednio wyszkolony pies wspomaga terapeutę w wieloprofilowym usprawnianiu uczestników terapii. Ta forma terapii poprzez bezpośredni kontakt z psem, z zachowaniem dobrostanu psa,  pozwala  wytworzyć specyficzną relację między uczniem i psem. Rozwija sferę intelektualną, poznawczą, zmysłową, emocjonalną,  uwrażliwia i wycisza. Kontakt z psem działa na dziecko inspirująco jak również stymuluje je do pozytywnych zachowań. Pies jest doskonałym „motywatorem” do podjęcia przez dzieci działania i wysiłku w celu usprawniania zaburzonych funkcji psychomotorycznych. Zajęcia dogoterapii mogą mieć charakter, zarówno terapeutyczny, jak i edukacyjny bądź rekreacyjny.

   Rodzaje i formy zajęć z dogoterapii stosowane w naszej szkole:

• AAA (animal assisted activity) , czyli spotkanie z psem (SP) - zajęcia charakteryzują się pełną spontanicznością i brakiem scenariusza do ich prowadzenia. Ich  głównym zadaniem jest nawiązanie pozytywnego kontaktu ucznia z psem. Takie zajęcia mają na celu dostarczenie pozytywnych emocji i satysfakcji z obcowania z psem, rozluźnienie atmosfery.

 

• AAE (animal assisted education), czyli edukacja z psem (EP) – zajęcia mają na celu usprawnienie sfery intelektualnej i poznawczej dziecka. Ta forma wymaga odpowiedniego przygotowania zajęć oraz wiedzy i umiejętności osób prowadzących – specjalistów danej dziedziny.  Pies prowadzony przez specjalistę, uczestnicząc aktywnie w zajęciach motywuje do działania i poprzez stworzenie przyjaznych warunków emocjonalnych zwiększa możliwości przyswajania wiedzy. Forma ta wykracza poza ramy animal assisted activity - SP, jednak często jest ściśle z nią powiązana.

 

• AAT (animal assisted therapy), czyli terapia z psem (TP) – zajęcia charakteryzujące się indywidualnym podejściem do poszczególnych wymagań i potrzeb  naszych uczniów. Jest to zestaw zadań ukierunkowanych na konkretny, zaplanowany cel z zakresu kompleksowej rehabilitacji, do których układana konieczna jest metodyka w porozumieniu ze specjalistą np. lekarzem prowadzącym, rehabilitantem, psychologiem, oligofrenopedagogiem, pedagogiem, itd. Charakteryzuje się indywidualnym podejściem do każdego uczestnika zajęć, jego możliwości i potrzeb. TP powinna być w pełni dokumentowana. Każdy uczestnik ma założoną kartę informacyjną i kartę przebiegu zajęć, w której wpisujemy rodzaj prowadzonych ćwiczeń oraz ich efekty. Pozwala to na okresowe sprawdzenie skuteczności i doboru metod.

 

Wśród pozytywnych aspektów terapeutycznych płynących z dogoterapii możemy wyróżnić:

• zwiększenie motywacji do wykonywania ćwiczeń i zadań
• obniżenie napięcia mięśniowego
• korygowanie zaburzeń przetwarzania sensorycznego
• zwiększenie możliwości lokomocyjnych
• stymulowanie sprawności motorycznej
• stymulowanie funkcji poznawczych,  rozwoju intelektualnego
• poszerzenie zdolności werbalnych oraz korygowanie  wad wymowy
• wyzwalanie potrzeby spontanicznej komunikacji
• rozwijanie umiejętności społecznych
• uczy empatii
• zaspokojenie potrzeby zabawy jako bodźca rozwojowego
• ułatwianie wyrażania emocji
• wzmocnienie poczucia własnej wartości
• rozwijanie funkcji opiekuńczych
• nawiązanie naturalnej więzi ze światem zewnętrznym
• doznanie uczucia wyciszenia i relaksacji

 

Opierając się na  doświadczeniach naszej specjalistki możemy stwierdzić, że zajęcia z dogoterapii są nie tylko atrakcyjną formą nauki, ale także wyjątkowo korzystną. Jej pożyteczność polega na tym, że dzięki wykorzystaniu wyszkolonego psa z odpowiednimi predyspozycjami oraz dobrego przewodnika-terapeuty, pozwala na bazie wyjątkowego porozumienia się, wspomagać wielopłaszczyznowy rozwój niepełnosprawnych uczniów naszej szkoły. W tym miejscu chcielibyśmy zapewnić, że zajęcia  z dogoterapii w naszej szkole prowadzone są  z zachowaniem dobrostanu psa.

Działanie tego rodzaju terapii polega nie tylko na kontakcie fizycznym (głaskanie, przytulenie się do psa, ujęcie podanej łapy) ale również na nawiązaniu psychicznej więzi ze zwierzęciem. Jednym z podstawowych założeń terapii z udziałem psów jest możliwość tworzenia w czasie sesji terapeutycznej warunków, w których dzieci mają zapewnione poczucie bezpieczeństwa oraz bezgranicznej akceptacji własnej osoby.  Ćwiczenia i zabawy z psami wspomagają rehabilitację ruchową oraz umysłową dzieci i dorosłych dotkniętych takimi chorobami, jak: autyzm, porażenie mózgowe, niepełnosprawność intelektualna, niedowład kończyn, brak słuchu czy wzroku oraz wieloma innymi.