Metoda Ruchu Rozwijajacego Weroniki Sherborne

    Ideą pracy naszej placówki jest tworzenie takich warunków, które rozwijałyby aktywność własną , pozwalały na ujawnienie  tkwiących w każdym wychowanku potencjalnych zdolności.   Warunki te powinny umożliwić dzieciom w jak najpełniejszy sposób realizację ich potrzeb. Służą temu m. in. stosowane w szkole nowatorskie metody terapii.   Jedną z nich jest Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki  Sherborne.

     Celem Ruchu Rozwijającego  jest wspomaganie rozwoju dziecka i korekcja jego zaburzeń. Dlatego też ważne miejsce według nas zajmuje wielozmysłowa stymulacja psychomotoryczna i społeczna, oparta o ruchu, jako czynnik wspomagania rozwoju naszych uczniów.Proponowany terapeutyczny system ćwiczeń wywodzi się z okresu wczesnego dzieciństwa, które zawiera w sobie element bliskości fizycznej i emocjonalnej. Jest to zdaniem W. Sherborne naturalna potrzeba dziecka do zaspakajania tych potrzeb. Powstałe podczas ćwiczeń doznania wypływające z własnego ciała i odczuwanie go w kontekście z elementami otoczenia, dają dziecku poczucie indywidualności.

      Cechą charakterystyczną metody jest rozwijanie przez ruch: świadomości własnego ciała, świadomość przestrzeni oraz dzielenia się nią z innymi ludźmi poprzez nawiązywanie kontaktu. Prowadzone zajęcia trwają około 30 minut i mają formę indywidualną bądź grupową. Partnerami naszych uczniów podczas zajęć stajemy się my- ich nauczyciele i opiekunowie.

      Stosowane przez nas rodzaje ćwiczeń można podzielić na kilka kategorii:

• grupa ćwiczeń pozwalających dzieciom poznać swoje ciało, które są szczególnie wskazane, gdyż nie wymagają od ucznia ukierunkowanej aktywności własnej, często przekraczającej ich możliwości rozwojowe. W tych ćwiczeniach dziecko może być bierne, stroną aktywną jest tu nauczyciel. Wykonuje się je na podłodze, a bliski kontakt ciała dziecka z podłogą daje mu poczucie  bezpieczeństwa;
• grupa ćwiczeń kształtujących związek dziecka z otoczeniem fizycznym, które mają na celu rozwinięcie umiejętności poznawania  najbliższego otoczenia na większym terenie, na którym dziecko może się zetknąć z różnymi przedmiotami, np. meblami czy dywanem lub z innymi ludźmi;
• grupa ćwiczeń prowadzących do wytworzenia związku z drugim człowiekiem. Ćwiczenia te umożliwiają spontaniczne nawiązanie  kontaktu z drugim człowiekiem. Wśród nich możemy wyróżnić: ćwiczenia „z” w parach, jak także ćwiczenia „razem” oraz  „przeciw".

    Stosowane przez nas elementy zabaw W. Sherborne zapewniają optymalne warunki wspomagające rozwój naszych uczniów poprzez:  zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa,  przyjazną atmosferę i relaks  oraz  możliwość decydowania o swojej aktywności przez dziecko.

     Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne jest bardzo przydatna w naszej pracy z dziećmi, gdyż  przyczynia się do  ich rozwoju w dwóch ważnych dziedzinach: wykształcenia obrazu samego siebie – wyodrębnienia własnej osoby z otoczenia i poczucia tożsamości oraz nawiązania kontaktów społecznych. Umożliwia ona również naszym uczniom zaspokojenie ich potrzeb takich jak: potrzeby bezpieczeństwa i  rozwoju, potrzeby  kontaktów społecznych i poznawczych oraz bardzo dla nich ważnej potrzeby ruchu.  Opanowując  różne elementy ruchu, uczą się one: kontrolować własne ciało, osiągać większą sprawność ruchową w zakresie motoryki dużej i koordynacji ruchów rąk.  Stosowane przez nas ćwiczenia wdrażają dzieci do poczucia bezpieczeństwa w otaczającej przestrzeni dzięki temu, że mają one szansę poznawać ją wieloma zmysłami – nie tylko wzrokiem, słuchem ale też dotykiem i ruchem.  Warto pamiętać, że jest to metoda uniwersalna o szerokim zakresie zastosowania. Zwraca się w niej szczególną uwagę na terapeutyczną wartość ruchu. Dzięki tej metodzie możliwe jest również zbudowanie świadomości własnego ciała oraz zaufania do innych. Podejmując pracę z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie  musimy zdawać sobie sprawę, że nie wystarczy sama znajomość ćwiczeń. Bardzo istotna jest umiejętność nawiązywania kontaktu, otwartość na potrzeby dziecka, a także elastyczność w prowadzeniu zajęć.