Wychowankowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim

     Dzieciom  i młodzieży niepełnosprawnym intelektualnie w stopniu głębokim, w wieku od 3 do 25 lat  szkoła organizuje zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze na podstawie  Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 roku w sprawie zasad organizowania zajęć  rewalidacyjno - wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim.   

      Udział dzieci w zajęciach uznaje się za spełnienie obowiązku szkolnego określonego w odrębnych przepisach.  Wymiar zajęć wynosi 4 godziny dziennie .  Na zajęcia w zespole uczęszcza od 2 do 4 wychowanków.

     Celem zajęć  jest wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży, rozwijanie zainteresowania otoczeniem , uzyskiwanie niezależności  od innych osób w funkcjonowaniu w codziennym życiu .    

     Zajęcia obejmują  przede wszystkim:

• Naukę nawiązywania kontaktów  w sposób odpowiedni do potrzeb i możliwości uczestników
• Kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom wychowanka
• Usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej
• Wdrażanie do osiągania optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach życia
• Rozwijanie zainteresowań otoczeniem , wielozmysłowe poznawanie tego otoczenia, naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu
• Kształtowanie umiejętności współżycia w grupie
• Naukę celowego działania dostosowanego do wieku, możliwości i zainteresowania wychowanka oraz jego udziału w ekspresyjnej aktywności
   

     Diagnoza funkcjonalna dziecka    

Każdy wychowanek zespołu  rewalidacyjno-wychowawczego pracuje w oparciu o dokonaną wielospecjalistyczną ocenę jego funkcjonowania opracowaną przez zespół pracujących z nim specjalistów. Diagnozy dokonuje się z wykorzystaniem narzędzi diagnostyczno - oceniających.  Przeprowadzona diagnoza wynika z analizy :

• orzeczenia  poradni  psychologiczno-pedagogicznej
• zaleceń  poradni specjalistycznych
• informacji przekazanych przez  rodziców
• obserwacji

Warunkiem oceny rozwoju dziecka jest dokonanie trafnej diagnozy pedagogicznej. Jest ona procesem długofalowym. Sformułowana na piśmie diagnoza stanowi jednocześnie ocenę rozwoju. Systematycznie ponawiana obrazuje zmiany zachodzące w rozwoju naszego wychowanka. Sporządzenie diagnozy jest podstawą wytyczenia kierunków oddziaływań pedagogicznych, czyli opracowania Indywidualnych Programów Edukacyjno - Terapeutycznych pracy każdego dziecka.   

     Indywidualne Programy Rewalidacyjno-Wychowawcze

Każdy wychowanek  realizuje Indywidualny Program Rewalidacyjno-Wychowawczy dostosowany do jego możliwości psychofizycznych.